تأثیر آب‌های شور بر تغییر ویژگی‌های مهندسی ماسه‎سنگ‌ها

در این پژوهش تأثیر شوری بر ویژگی‎های مهندسی ماسه‌سنگ‌ها بررسی شده است. بدین منظور دو نوع ماسه‎سنگ مربوط به تکیه‌گاه و سنگ‌چین محافظ سد ونیار (در استان آذربایجان شرقی) و سه نوع آب (آشامیدنی، نیمه‌شور و شور) برای اشباع ماسه‎سنگ‎های اشاره شده مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش‌های جذب آب، مقاومت تراکمی تک‌محوری، بار نقطه‌ای، ذوب و انجماد، سرعت صوت و دوام در برابر خشک و تر شدن در بازه‌های زمانی مختلف روی نمونه‌های سنگی اشباع انجام شد. پس از 5 ماه قرارگیری نمونه ماسه‌سنگ‌های نوع 1 و2 در آب شور، مقاومت تراکمی تک‌محوری به ترتیب 13 و 4 درصد و پس از 10 ماه به ترتیب 12و 2/0 درصد کاهش مقاومت نسبت به حالت آب آشامیدنی نشان داد. میزان کاهش دوام پس از 10 چرخه، با افزایش شوری (از آب آشامیدنی تا شور) برای سنگ نوع 1 از 3/2 % تا 2/4 % و برای سنگ نوع 2 از 8/1 % تا 2/3 % تغییر کرد. سرعت صوت در نمونه‌های خشک ماسه‌سنگ‌های نوع 1 و 2 به ترتیب 4450 و 4950 متر بر ثانیه اندازه‌گیری شد که با بالا رفتن شوری به 4699 و 5255 متر بر ثانیه رسید. آب شور روی دوام در برابر ذوب و انجماد تقریباً بدون تأثیر بوده است.